Abstracts sprekers

9u40-10u20

Lezing 1: Van wanhoop naar hoop
S. Lenssen

In de meeste systeemtherapieën draait het om de client die het probleem heeft en moet herstellen, met hulp van de naastbetrokkenen. Het probleem wordt als belastend ervaren voor de betrokkenen die steun nodig hebben in de vorm van systeembegeleiding.

Systeemtherapie bij Human Concern ziet er anders uit. Systeemtherapie bij Human Concern gaat altijd over het vormgeven van liefde tussen verschillende mensen. Een eetstoornis heeft altijd betekenis hierin. Een eetstoornis raakt een ieder in een relatie waar liefde vormgegeven wordt. Een eetstoornis brengt ook regelmatig veranderingen aan in die geraaktheid. In algemene zin gaan S. Lenssen en M. Hilbers, werkzaak bij Human Concern, ervan uit dat de eetstoornis de al bestaande krachtige en kwetsbare aspecten in een liefdesrelatie versterkt en zichtbaarder maakt. In deze lezing wordt aangegeven hoe de wanhoop, die zich meester kan maken van relaties daar waar er een eetstoornis is, omgebogen wordt naar hoop. En hoe ervaringsprofessionaliteit hierbij ingezet wordt.

10u20-11u

Lezing 2: De rol van ouders in de behandeling van anorexia nervosa; van grenzeloze liefde naar liefdevolle grenzen.

Saskia Schnitzler- van Herk en Anne Schnitzler

drs. Saskia Schnitzler-van Herk, ervaringsdeskundige moeder.

Saskia is docent presentatietechniek en schrijfster.

Anne Schnitzler, ervaringsdeskundige herstelde patiënt.

Anne studeert psychologie aan de Universiteit Utrecht.

Anne en Saskia werken aan een korte voorlichtingsfilm voor ouders van patiënten die wachten op behandeling. De film bevat nagespeelde situaties en interviews en duurt naar schatting 12-15 minuten. 

Wat is de rol van ouders op de weg naar herstel van een eetstoornis? Wat is helpend en wat kun je als ouders beter niet doen? Hoe houd je jezelf en de rest van het gezin overeind. Moeder en dochter delen hun ervaringen, ieder vanuit hun eigen perspectief.

11u30-12u10
Interview: Dr. Johan Vanderlinden in gesprek met ouders
Hoe ervaren ouders de hulpverlening bij eetstoornissen? Wat is helpend, waar zitten uitdagingen en hiaten, en hoe kunnen we elkaar hierin ontmoeten?
Kadering nadien door Els Verheyen op basis van een bevraging bij ouders via de patiënten- en familievereniging AN-BN vzw


Workshops namiddag

13u30-14u15

1/ Werken met koppels tijdens opname
Marleen Feyens, dramatherapeute Alexianen Tienen

2/ Wat kunnen we leren door intensief samen te werken met gezinnen?
Annik Simons, Katrien Baekelandt. ZNA – UKJA, zorgeenheid eetstoornissen.
Multi Familie Therapie is een therapievorm waarbij er intensief wordt samengewerkt met gezinnen
en de ouders de rol krijgen van co-therapeuten. Binnen onze setting bestaat het programma uit 10 therapiedagen van 9u30 tot 17u, de eerste 4 dagen aaneensluitend. De intensiteit van deze therapievorm maakt dat therapeuten een nauwere band krijgen met de gezinnen en er een grote verbondenheid is binnen het gezin, tussen de gezinnen en tussen therapeuten en gezinnen om de jongeren met anorexia nervosa tot herstel te brengen. Niettemin zijn het niet altijd succesverhalen. De verbondenheid maakt dat we op een heel open manier kunnen communiceren over wat helpt, wat gezinnen missen in het traject, wat maakt dat gezinnen afhaken, wat maakt dat een sibling doorheen het traject ook een eetstoornis ontwikkelt, … In deze workshop nemen we jullie mee in onze zoektocht op deze en andere vragen.

3/ Ervaringen van deelnemers Groeicursus (Adventure Therapy – Saltare vzw)

Wat maakt een intensieve vijfdaagse Adventure Therapy tot een waardevolle ervaring voor mensen met een complexe band met eten? Aan de hand van enkele getuigenissen die we koppelen aan eigen onderzoek staan we stil bij de kracht van ervaringsleren en hoe leren vanuit de ene context kan ingezet worden om ook thuis uitdagingen aan te gaan. 

4/ Opname: wat kunnen we leren van patiënten?

Patiënten- en familievereniging ANBN geeft taal aan wat we kunnen leren van patiënten in opname. Daarvoor gingen ze in gesprek met patiënten die begeleid worden door Team Eetherstel (Alexianen Tienen) en deden een online bevraging. Wat is helpend bij herstel? Wat zijn betekenisvolle momenten? Hoe kijken patiënten naar belemmerende factoren in herstel? 

14u45-16u30

1/ Voorstelling 'Alice In De Put' (theater en nabespreking) – Mona Perwez

"Hallo ik ben Alice en toen ik zeventien was viel ik in een diepe put"

Alice is een jonge slimme meid die best wel leuk is, maar die op een gewone dag in het park in een diepe donkere put terechtkomt. Hoe geraakt ze hieruit? En welke weg moet ze hiervoor afleggen?

Deze voorstelling is gebaseerd op persoonlijke ervaringen en op het originele "Alice In Wonderland" van Lewis Carroll. 

2/ Samen een kindreflex maken in de geestelijke gezondheidszorg

Kris Holemans
Medewerker KOPP|KOAP Familieplatform Geestelijke Gezondheid vzw

Heeft u kinderen? Hoe gaat het met uw kinderen? Hoe gaat het met jou als mama/papa?
Allemaal vragen die als vanzelfsprekend zouden moeten worden gesteld binnen de geestelijke gezondheidszorg voor volwassenen, maar wat helaas nog te weinig gebeurt.

Uit onderzoek weten we dat er in Vlaanderen jaarlijks 378.000 KOPP en KOAP zijn: kinderen van een ouder met een psychische- of afhankelijkheidsproblematiek, waaronder dus ook kinderen met een ouder met een eetstoornis.
Om het welzijn van deze kinderen te ondersteunen, moeten we met zijn allen een kindreflex maken. Dit betekent: wanneer we werken met de volwassene, houden we het kind in ons achterhoofd. En nemen we het thema ouderschap mee in de begeleiding, en betrekken we het kind en de andere ouder of opvoeder in het hersteltraject. Dé manier om aan preventie te doen naar toekomstige generaties!

Er bestaat al jarenlange expertise in Vlaanderen over hoe dit aan te pakken: het gesprek aangaan met de ouder via het KOPP preventiegesprek, werken met het kind aan de hand van de ‘Op weg met Kriebel koffer’, het accent op veerkracht vergroten van het kind, …
En om dit alles nog meer kracht bij te zetten, kwam er eind 2018 de “Kindreflex”, een tool om medewerkers van de GGZ voor volwassenen te motiveren en ondersteunen om ook ouderschap en welzijn van het kind centraal te stellen in de begeleiding/behandeling.
Er valt dus heel wat te vertellen, maar vooral te DOEN, omtrent ouderschap en welzijn van het kind binnen de geestelijke gezondheidszorg: elk (klein) gebaar telt!
Familieplatform Geestelijke Gezondheid helpt je graag op weg.

3/ It takes a village to raise a child: steun en supportersnetwerk volgens de principes van Geweldloos Verzet
Eline Smessaert, klinisch psycholoog, relatie- en gezinstherapeut. UPC KU Leuven, Mind-Body Unit

De principes van Verbindend Gezag of Geweldloos Verzet kunnen ouders en hulpverleners helpen bij moeilijk lopende behandelingen van eetstoornissen. In deze workshop gaan we dieper in op het concept steun. Men zegt wel eens it takes a village to raise a child, maar hoe vraag je hulp en steun en wat kun je van een netwerk verwachten? Aan de hand van opdrachten en een casus krijgen de deelnemers zicht op de behandelprincipes van Geweldloos Verzet en handvaten om een groter steunnetwerk rond gezinnen te creëren.

Bronnen:
Bom, H., & Wiebenga, E. (2017). Verbindend gezag: Naar een nieuwe vorm van autoriteit gebaseerd op principes van geweldloos verzet.  Tijdschrift voor Psychotherapie, 43(4), 269–289.

Omer, H., & Wiebenga, E. (2015). Geweldloos verzet in gezinnen. Een nieuwe benadering van agressief en zelfdestructief gedrag van kinderen en adolescenten. Houten, Nederland: Bohn Stafleu van Loghum.